Það er góður siður að líta um öxl og þakka það liðna... margt hefur gerst á árinu og það sem kannski markar þessa litlu fjölskyldu mest er ákvörðunin að byggja kofa í Úlfarsfellinu, það hefur verið þrælspennandi ferli og mjög skemmtilegt, en jafnframt hefur húsmóðirin á þessu heimili fengið reglulega kvíðakast yfir þessu öllu saman og eru allir brúnu bréfpokarnir löngu upppurnir (anda rólega).
Þegar ég byrjaði á þessu bloggævintýri þá vissi ég ekki útí hvað ég væri komin... byrjaði sem fikt og er núna háð því (gott að þetta voru ekki reykingjar eða drykkja). Hef eignast vini á öðrum bloggsíðum sem er bara ótrúlega gaman og vinir mínir og ættingjar kannski haft gaman að því að gæjast aðeins inn í hugarheiminn minn og þannig kynnst annari hlið á mér, veit ekki. Allavegana er áramótaheitið mitt ekki að hætta þessu, eins og einhverri annari fíkn, þannig að Rabbi minn laptoppinn verður ennþá á stofuborðinu og ég að bloggrónast og bulla, sem sagt upptekin ;o) vona að ég geti haldið áfram að vera "skemmtileg" og leyft ykkur að fylgjast með því sem um er að vera í mínu lífi... kannski hef ég frá meiru að segja þegar byggingin er komin meira á skrið...
Kæru vinir nær og fjær...

Með kærri þökk fyrir það sem er að líða.